Diferencia entre revisiones de «Esdrúixols en aragonés»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Linia 3:
En as construccions de verbo més pronombre atono teoricament podrían dar-sen pronunciacions esdrúixolas, pero de feito se documentan pronunciacions planas. En l'aragonés semontanés de Lobarre por exemplo [[Alwin Kuhn]] documenta ''poSA-te'' y no ''POsa-te''. D'egual traza en cheso [[Alwin Kuhn]] documenta ''itaMEla'' y no ''Ítamela''.
 
[[Alwin Kuhn]] considera que o desplazamiento accentual ta la penultima silaba puet explicar-se en gran mesura por a presencia de bells sufixos que creyan terminacions pareixitas d'accentuación plana. D'esta traza encara que en latín ''FRAXINUS'' siga esdrúixola, en aragonés ''Fraxino'' ye plana en cheso u ansotano, por converchencia con parolas con o sufixo [[sufixo -in(o)|in(o)]] como ''[[mixino]]'', y naturalment en l'aragonés con [[apocope]] ye aguda (''fraxín'' se documenta en [[Aragüés de lo Puerto]], [[Embún]] y [[Fiscal]]). Un caso pareixito ye ''alicancano''.
 
[[Alwin Kuhn]] considera que l'adverbio de modo ''amonico'' derivaría d'''armónico''.
 
Os diftongos -ue- y -ia- presents en as parolas planas ''cuevano'' y ''murcialago'' indican que en aragonés bi habió una etapa en as que estas parolas yeran esdrúixolas como en atras luengas ibero-romances.
 
{{gramatica aragonesa}}