Diferencia entre revisiones de «Extremenyo (lingüistica)»
Contenido eliminado Contenido añadido
escribo ''Ciarrodrigu'', que no se si Ziudá Rodrigo yera en extremenyo u como belún escribiría en aragonés en a primera versión |
Sin resumen de edición |
||
Linia 31:
*As vocals finals –e, -u se cierran, prencipalment en a provincia de [[Cáceres]].
*Bi ha una –i- semiconsonant que se puet explicar tanto por [[epentesi]] u d'una conservación: ''[[matacía|matancia]]'', ''quiӨiáh'' ("talment")
*Un feito asaber-lo d'intresant ye que en os casos que en [[astur-leyonés]] trobamos una –x- /ʃ/ que provién d'a evolución d'as silabas latinas GE, GI, IO, IU, IA, (que en aragonés ha dato /tʃ/, representato por a "[[ch]]"), en estremenyo se conserva como aspirata en cuenta de como -x- /ʃ/. Este fonema aspirato en esta situación ye producto d'a evolución conchunta con o castellán, que enantes d'o sieglo XVII teneba o fonema /[[Fonema prepalatal
*En parabras que en castellán tienen pl-, kl-, bl-, fl-, (que no necesariament provienen d'os grupos latins pl-, kl-, bl-, fl- que en castellán dan –ll- u –l- ), bi ha un cambeyo d'a l por a r: ''prato'' ("[[plato]]"), cravo ("[[clau]]"), ombrigo ("[[melico]]"), frauta ("flauta").
*Cambeyo d'a –d preconsonantica ta –l: ''pielgo'', ''mayoralgo'', que en castellán son ''piezgo'' y ''mayorazgo''.
Linia 71:
== Bibliografía ==
*[[Rafael Lapesa]]. "
*[[Michael Metzeltin]] "Las lenguas románicas estándar: (historia de su formación y de su uso)" Volumen 16 de Llibrería llingüística. Editor Academia Llingua Asturiana, 2004.
*[[Diego Catalán]], [[Alvaro Galmés de Fuentes]] Las lenguas circunvecinas del castellano, cuestiones de dialectología hispano-románica. Paraninfo.
|