Diferencia entre revisiones de «Osetas»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Jpbot (descutir | contrebucions)
m replaced: cambeyar → cambear, estudeyó → estudeó
Linia 28:
O primer libro escrito en luenga oseta ye de 1798 y en [[alfabeto cirilico]]. En o sieglo XIX se feba servir tanto l'alfabeto cirilico como l'[[alfabeto cheorchián]], y a vegatas o dialecto ''digor'' s'escribiba en [[alfabeto arabe]]. En 1923 s'introdució l'[[alfabeto latín]]. En 1938 introducioron l'alfabeto cirilico de nuevo en [[Osetia d'o Norte]] y l'alfabeto cheorchián en [[Osetia d'o Sud]], dica a muerte de [[Stalin]], quan ya deixoron de fer servir l'alfabeto cheorchián. O digor deixó d'estar base d'un standard escrito en 1939.
 
Os osetas tienen una rica literatura epica tradicional con elementos pagans, o [[ciclo d'os nartos]], que han trasmeso a los [[circasians]] y [[abkhasios]]. O especialista en relichions politeístas indoeuropeas y luengas caucasicas [[Georges Dumézil]] estudeyóestudeó este ciclo con profundidat y trobó muitas cosas comuns con a mitolochía celta y indiana antiga (d'o periodo [[vedismo|vedico]]).
 
== Relichión ==
Linia 42:
Empentatos de nuevo por os mongols-tartres, os reis d'Hongría lis permitioron dimpués d'establir-sen en Hongría a l'igual que os cumans.
 
Os alans que quedoron en o Caucaso perdioron poder sobre os pueblos sozmesos. As invasions mongolas creyoron procesos migratorios que conducioron dende o sieglo XIII a cambeyarcambear as mugas etnicas y a formar nuevas entidatz etnicas en o suyo territorio, como por eixemplo os [[Balcars]] y [[Carachais]]. Una branca d'os circasians que emigró enta l'este entrando més con contacto con os osetas u empentando-los quedó relativament isolata d'os circasians orientals y esdevinió o pueblo [[cabardos|cabardo]]. En ixos sieglos se dixó de parlar d'alans y s'encomenzó a parlar d'osetas. Encara huei o congustro que ha formato o río Terec a lo sud de Vladicaucás se diz Congustro de Darial, (de Dar-i-alán, puerta d'os alans).
 
Encara ye polemico o tema de quan plegoron os osetas a la costera sud d'o Caucaso. Bells historiadors cheorchians obchetivos aceptan que ya en o sieglo XIII i heba un lumero prou gran d'alans-osetas en Cheorchia, y que a reina Tamar yera d'ascendencia en parte oseta.