Diferencia entre revisiones de «Charles de Gaulle»
Contenido eliminado Contenido añadido
adibioron --> adhibioron |
Sin resumen de edición |
||
Linia 109:
{{Articlo principal|Crida d'o 18 de chunio de 1940}}
[[Imachen:De Gaulle - à tous les Français.jpg|right|200px|thumb|Cartel que se pegó en as paretz de Londres, que gosa confundir-se con o texto d'a Crida d'o 18 de chunio.]]
En veyer a situación, Charles de Gaulle marchó en uno d'os zaguers tresportes que albandonaban Francia enta lo [[Reino Unito]], chunto a d'atros franceses a qui no lis cuacaba guaire ni mica a petición de
O Gubierno britanico heba propuesto de fer una crida a la resistencia a [[Georges Mandel]], qui yera menistro de l'Interior de Francia, pero estió de Gaulle qui marchó enta Londres y no Mandel. De Gaulle fació una propuesta de discurso que discutioron os miembros d'o Gabinet britanico, estando [[Edward Frederick Lindley Wood]] (''Lord Halifax''), uno d'os prencipals representants d'a politica de contemporización con o [[Tercer Reich]] anterior a la guerra, o prencipal representant d'a oposición a l'emisión d'o discurso por Charles de Gaulle, decindo que calía asperar ta veyer si Pétain
=== A Francia Libre ===
Linia 125:
En o frent politico, o [[24 de setiembre]] de [[1941]] de Gaulle establió o [[Comité Nacional Francés]], y en [[1941]]-[[1942]] se bi adhibioron a mayor parte d'as organizacions d'a [[Resistencia francesa]] por os contactos feitos por o coronel Passy, [[Pierre Brossolette]] y [[Jean Moulin]]. Asinas, y como conseqüencia, o [[13 de chulio]] de [[1942]] o Comité Nacional Francés fació a proposa de cambeyar oficialment o nombre de ''Francia Libre'' enta ''Francia Combatient'', ta dar asinas cabida a las organizacions d'a Resistencia. Cal parar uenta, sindembargo, que quantas organizacions d'a Resistencia con ideyolochía de cuchas no se bi adhibioron, a lo menos alazetalment, en considerar que ideyolochicament o cheneral Charles de Gaulle yera prou amanato a l'''[[Action Française]]'', ni tampoco bellos grupos de resistents d'ideyolochía de dreita, que u bien continaban pensando que o mariscal [[Philippe Pétain]] podeba liderar una renovación en Francia y que no yera colaboracionista, u bien que desconfiaban de de Gaulle y prefereban tener os suyos contactos dreitament con os servicios secretos britanicos.
En ixe inte, de Gaulle tentaba de lograr a continidat de Francia, estando un alazet l'alcuerdo
En ixas condicions, o Gubierno estatounitenses yera partidario de fer esdevenir a Francia una nación más feble y o suyo plan alazetal ta dixar o territorio francés reconquiesto en mans d'un ''[[Allied Military Government of Occupied Territories]]'' (AMGOT) quan s reconquiriese en [[1944]], en ye una conseqüencia.
|