Orden d'o Temple

(Reendrezau dende Temple)
Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

A Orden d'o Temple estió una institución medieval de caracter relichioso y militar naixita en a primera cruzata. Fue establita en Cherusalem, en 1118 por nueu caballers franceses, con Hugo de Payens a la cabeza como Gran Mayestre.

Caballers Templers
Milites Templi Salomonis

Recreación d'un caballero templero
Información cheneral
Nombre oficial Orden d'os Pobres Caballers de Cristo
Caballers d'o Templo de Salomón
Activa 11191314
Fidelidat Santa Seu
Tipo Orden relichiosa y militar
Grandaria 15.000 - 20.000 miembros, d'os cuals un 10% yeran caballers.[1][2]
Insignias
Simbolo
d'identificación
Cultura y historia
Embotada Orden d'o Temple
Patrón Sant Bernal de Claraval
Lema Non nobis, Domine, Non Nobis, Sed Nomini Tuo Da Gloriam
Batallas/guerras Reconquiesta.
Cruzatas:

Resistencia templera:

A cruz templera, simbolo d'a orden

En primerías yera oficialment dita Orden d'os Pobres Caballers de Cristo (Pauperes Conmilitones Christi); pero mas tardi fuoron conoixitos comunment como Caballers templers u Caballers d'o Templo de Salomón (Milites Templi Salomonis), denominación surtita dimpués d'instalar-se en l'antigo templo de Salomón. A designación d'Orden d'o Temple ye a traducción a o francés d'a denominación en latín, estando muit estendillata debito a os amplos lazos templers con Francia.

Os caballers templers teneban como distintivo un manto blanco con una cruz ancorada roya sobre él, que o 24 d'abril de 1147 o papa Euchenio III les concedió o dreito a levar permanentment. Yera una cruz sencilla, pero ancorada u patada, que simbolizaba lo martirio de Cristo, de color roya, perque lo royo yera lo simbolo d'a sangre vertida per Cristo, pero tamién d'a vida. La cruz yera colocada en o suya manto sobre lo huembro ezquierdo, dencima d'o corazón. Militarment, os suyos miembros se trobaban entre las unidaz millor entrenadas que participoron en as cruzadas y os miembros no combatents d'a orden chestionoron una complexa estructura economica dentro d'o mundo cristiano. Creoron, mesmo, nuevas tecnicas financieras que constituyen una forma primitiva d'os bancos modernos. A orden, amás, edificó una serie de fortificacions per tota a mar Mediterrania y Tierra Santa.

Felipe IV de Francia, fuertement endeudau con a orden y atemorizau per lo suyo poder creixent, prencipió a presionar a o papa Climent V pa que prenese medidas contra os suyos miembros. Surtioron remors cheneraus arredol d'una secreta ceremonia d'iniciación pagana d'os templarios que creoron una gran desconfianza. En 1307, un gran numero de templarios estioron apresaus, inducius a confesar baixo turmento y cremaus en a foguera.​ En 1312, Clemente V rebló a las presions de Felipe IV y disolvió la orden. A suya abrupta erradicación dio puesto a especulacions y lechendas que han manteniu vivo dica l'actualidat o nombre y a fama d'os caballers templarios.

Grandes mayestres d'a Orden editar

Orden Calendata[3] Nombre[3] Escudo d'armas
1. 1118/111924 de mayo de 1136/1137 Hugo de Payens
 
2. 1136/113713 de chinero de 1147 Robert de Craon
 
3. 11491152 Everardo des Barrès
 
4. 115216 d'agosto de 1153 Bernardo de Trémelay
 
5. 115317 de chinero de 1156 Andrés de Montbard
 
6. 11562 de chinero de 1169 Beltrán de Blanquefort
 
7. 11691171 Felipe de Naplusia
 
8. 11718 d'octubre de 1179 Eudes de Saint-Amand
 
9. 118030 de setiembre de 1184 Arnau de Torroja
 
10. 11854 d'octubre de 1190 Gerardo de Ridefort
 
11. 119128 de setiembre de 1193 Roberto de Sable
 
12. 119421 d'aviento de 1200 Gilberto Érail
 
13. 120112 de febrero de 1209 Felipe de Plessis
 
14. 1210 - 25 d'agosto de 1219 Guillermo de Chartres
 
15. 121928 de chinero de 1232 Pedro de Montaigú
 
16. 123717 d'octubre de 1244 Armando de Périgord
 
17. 1244/12459 de mayo de 1247 Ricardo de Bures
 
18. 124711 de febrero de 1250 Guillermo de Sonnac
 
19. 125020 de chinero de 1256 Rinaldo de Vichiers
 
20. 125625 de mayo de 1273 Tomás Berard
 
21. 127318 de mayo de 1291 Guillermo de Beaujeu
 
22. 129116 d'abril de 1293 Teobaldo Gaudin
 
23. 129418 de marzo de 1314 Jacques de Molay
 

En a cultura popular editar

Os Templeros han serviu d'inspiración pa muitas obras de ficción tanto literarias como cinematograficas u pictoricas.

Se veiga tamién editar

Referencias editar

  1. Burman, p. 45.
  2. Barber, "Supplying the Crusader States" dice:
    En tiempos de Molay, o Gran Mayestre presidiba sobre 970 casas, incluindo comandas y castiellos en l'este y l'ueste, asistito por un numero de miembros que s'estima no yera menor a 7.000, con a exclusión d'emplegatos y dependients, os cuals habioron d'estar siet u ueito vegatas ixe numero.
  3. 3,0 3,1 Historia, Templarios. Del origen de las cruzadas al final de la Orden del Temple, 1ª, Madrit: Penguin Random House Grupo Editorial, S. A. U.. ISBN 9788401015731.

Vinclos externos editar