Santa Engracia (Biescas)

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.

Santa Engracia estió un lugar medieval, hue ye desapareixiu en l'actual municipio de Biescas (Alto Galligo). Se trobaría en a gorga de Santa Helena, un poquet a l'ueste d'o dolmen de Santa Helena, chunto a l'antiga vía romana que uniba o sud con a val de Tena.

Santa Engracia
Despoblau medieval d'Aragón
Entidat
 • País
 • Provincia
 • Comarca
 • Municipio
Despoblau medieval
 Aragón
 Uesca
Alto Galligo
Biescas
Partiu chudicial Chaca
Población
 • Total

0 hab.
Codigo postal 22630
Parroquial
 • Diocesi
 • Arcipestrau

Chaca
Biescas
Coordenadas
Santa Engracia ubicada en Aragón
Santa Engracia
Santa Engracia
Santa Engracia en Aragón

Ye probable que l'orichen d'iste lugar estase en a Alta Edat Meya y habió de desapareixer muit antis d'o sieglo XVII, construyindose ta par d'alavez un zoque adedicau a Santa Helena que probablement sustituyiría a la ilesia parroquial d'o lugar y que encara existe en l'actualidat.

Toponimia editar

Fa referencia a Santa Engracia, naixida de Braga (Portugal) d'una familia cristiana y martirizada y muerta por Dacián en Caesaraugusta o 16 d'abril de 304.[1]

Historia editar

A ilesia de Santa Engracia apareixe documentada como propiedat d'o monesterio de Sant Chuan d'a Penya en 1245, pendendo economicament d'a decanía de Sant Pelai de Gavín. En 1309, o monesterio de Sant Chuan d'a Penya atreuda a Domingo Val y a Pedro de Sant Vicente a villa, palacio y a honor de Senegüé por diez anyos, a on se diz:

Sancto Pelagio de Gavin, et cum villa de Sotue, et cum tributo Sancte Gratie prope Sanctam Elenam

O día 5 d'abril de 1361, bi ha un intercambio entre o monesterio pinatense y o Reyal Monesterio de Sant Veturián d'a ilesia de Santo Ánchel de Basa, a sinyoría de Guasa y atras pertenencias por as ilesias de Santa Tecla y San Martín de Banastón, sinyando como testigos "Exemeno de Padiniella (...) e García Borron de Santa Gracia". Más tardi en un protocolo notarial de l'anyo 1480 Johan de Caxal, habitant de Biescas, vende a un tal Ferrer de Ferrer, "alias de Santa Engracia, habitant en la dita villa", un paller en Biescas.

En o sieglo XVIII, León B. Martón, segurament seguntes a tradición oral, escribe o siguient:

(...) huvo un Pueblo (cerca del santuario de Santa Elena) llamado Santa Engracia, y su distrito es aora Anexo de San Salvador de Viescas

Leyendas editar

Seguntes Josefa Sánchez Azón, zaguera habitant d'a casa situada en a entibadera de Santa Elena, aquí existiba un lugarón que fue arrasau por un tierratremo que prevocó una torrocata d'a montanya situada a o norte d'iste.

Atra leyenda recullida por Enrique Satué afirma que ye creyencia d'os habitants de Biescas que a Virchen se meteba a filar en iste lugar. Amás se creye que Santa Engracia yera o nuclio primitivo d'a villa de Biescas y que ista fue establida por os habitants d'o lugar desapareixiu.

Referencias editar

  1. (es) Geografía medieval de Serrablo. José Miguel Navarro López. Colección «A Lazena de yaya», 15. ISBN 84-8127-104-7


Lugars desapareixius d'o municipio de Biescas
Busa | Estarluengo | Frascino | Güé | Isábal | Latiart | Santa Engracia | Sant Liebans