Iberus gualtieranus alonensis

Iste articlo ye en proceso de cambio enta la ortografía oficial de Biquipedia (la Ortografía de l'aragonés de l'Academia Aragonesa d'a Luenga). Puez aduyar a completar este proceso revisando l'articlo, fendo-ie los cambios ortograficos necesarios y sacando dimpués ista plantilla.
Iberus gualterianus alonensis
Vaqueta
Eixemplar d'Iberus gualterianus alonensis (Vaqueta)
Dominio: Eukaryota
Reino: Animalia
Filo: Mollusca
Clase: Gasteropoda
Orden: Pulmonata
Familia: Helicidae
Chenero: Iberus
Montfort, 1810
Especie: I. gualterianus
Subespecie: I. g. alonensis
Iberus gualterianus alonensis
Ferussac

Iberus gualterianus alonensis ye un caracol de zonas petrosas semiaridas con matigal mediterranio de l'este d'a Peninsula Iberica, d'a on ye endemico.

Caracteristicas editar

Zaguera vuelta redondeyada, por dencima tien un reticulau fino. O estoma tien marguins muito deseparadas, o peristoma ye feblement ixamplau. O melico ye zarrau de tot.

Habitat editar

O suyo habitat son as sierras mediterranias calsinosas, sobretot en zonas petrosas con poca vechetación. Se troba por o sudeste d'Espanya, y amés de zonas de zonas d'o cuadrant nord-este plegando dica os Monegros.

Gastronomía editar

A vaqueta se mincha en a val d'Ebro y País Valenciano. A suya recolección yera abusiva y no yera regulada dica fa poco tiempo. Tampoco no ye regulau o trafico d'esta especie. En o País Valenciano ye especie protechida. Por minchar arbustos baixos mediterranios (tremonciello, romero, espligo), tien un sabor diferent a atros caracols y li da a la paella valenciana un sabor especial.[1] En a zona de Los Puertos de Moriella y d'o Mayestrato de Castellón se minchan fritas con aceite y acompanyadas con cordero u conillo.[2][3]

Referencias editar

  1. Caracoles terrestre - Gastronomía
  2. "Morella", guia editada por o Concello de Moriella, 2004.
  3. Citación de Giorgio della Roca d'o suyo libro "Viajar y comer por el Maestrazgo" (1985): Fernández González, Vidal Javier, pp50 "La Balma de Zorita" publicau por a Diputación de Castellón en Castellón de la Plana, 2005.

Bibliografía editar